A krijgt een aanslag inkomstenbelasting met dagtekening 29 april 1994. Tegen deze aanslag is een bezwaarschrift ingediend zonder het bezwaar te motiveren. Ruim een jaar later heeft de Belastingdienst nog geen motivering ontvangen. Vanaf dat moment krijgt A drie keer de mogelijkheid om het gebrek in zijn bezwaarschrift te herstellen. Echter, hieraan geeft A geen gevolg. Vervolgens verklaart de Belastingdienst A niet meer ontvankelijk met zijn bezwaarschrift. Op 6 mei 1998 oordeelt de Hoge Raad over de niet-ontvankelijkheid en stelt de Belastingdienst in het gelijk.