Een werknemer wordt na twee jaar arbeidsongeschiktheid zonder vergoeding ontslagen. Hij stelt een kennelijkonredelijkontslagprocedure in. Relevant gegeven hierbij is dat de arbeidsongeschiktheid voortkomt uit het blootgesteld zijn aan chemische stoffen tijdens werkzaamheden voor de werkgever. Op 9 april 2003 oordeelt de Rechtbank Maastricht dat bij het bepalen van de kennelijke onredelijkheid inderdaad rekening moet worden gehouden met de bewering dat de werknemer arbeidsongeschikt is geworden, door blootstelling aan chemische stoffen. De rechtbank laat toe dat de werknemer hiervan nader bewijs levert.